Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/21946 E. 2015/13700 K. 17.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21946
KARAR NO : 2015/13700
KARAR TARİHİ : 17.09.2015

Tebliğname No : 12 – 2014/337814
Mahkemesi : Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 03/07/2014
Numarası : 2013/158 – 2014/427
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan H.. Ö..’in sanık İ.. K..’e ait inşaatta suç tarihinden 1 ay önce işe başladığı, olay tarihinde inşaatın zemin katında çalışmakta iken ikinci katta çıkış için yapılan rampadan, içerisi tuğla yüklü el arabası ile geçerken dengesini kaybederek düştüğü ve kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandığı olayda, her ne kadar sanık savunmasında katılanı inşaatta çalışması için kendisinin işe almadığını, dolayısıyla sorumluluğunun bulunmadığını beyan etmiş ise de, alınan bilirkişi raporundan da anlaşılacağı üzere “tuğla taşımak için kalaslarla katılan ve usta başı …. tarafından oluşturulan taşıyıcının emniyetsiz ve güvensiz olduğu, el arabası geçirilecek olan bir platformda genişliğin önemli olduğu, iki tarafının da sabitlenmesinin, taşıyıcının hareket etmemesi ve kaymaması için önem arz ettiğinin belirtilmesi karşısında, yeterli iş güvenliği almadan işçi çalıştıran ve işin ehli olmayan usta başı ile çalışma yapıp tüm güvenlik önlemlerini alma konusunda insiyatifi ustabaşına bırakan inşaat sahibi ve asıl işveren konumunda bulunan sanığın asli kusurlu olduğu gözetilmeksizin, yetersiz gerekçe ile sanığın mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.