YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21690
KARAR NO : 2015/13760
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
Tebliğname No : 12 – 2014/258091
Mahkemesi : Kırıkkale 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/06/2014
Numarası : 2014/256 – 2014/349
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, Türk Ceza Kanunu’nun 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri gereğince 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Kırıkkale 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 10.09.2013 tarihli ve 2013/216 esas, 2013/502 sayılı kararının 11.10.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın deneme süresi içerisinde 03.02.2014 tarihinde Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Kırıkkale 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin bu suçtan sanığın mahkumiyetine hükmedilip, hükmün 28.04.2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair aynı Mahkemenin 19.06.2014 tarihli ve 2014/256 esas, 2014/349 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; yönetimindeki araç ile, 3 saat sonra alınan raporda 55 promil alkollü olarak, kırmızı ışıkta bekleyen motosiklete arkadan çarpan ve iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet veren sanığın, eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ancak, 19.12.2006 gün ve 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 89/5. maddesi hükmü nedeniyle, aynı Kanunun 89/1. maddesi kapsamında kalacak şekilde yaralanan mağdurların şikayetten vazgeçmelerinin, bilinçli taksir halinde dahi geçerli bulunduğu, mağdurların 02.05.2013 tarihli ayrı ayrı verdikleri şikayetten vazgeçme dilekçeleriyle sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtikleri, 25.06.2013 tarihli duruşmada mağdurların şikayetlerinden vazgeçme dilekçesinin okunduğu, sanığın vazgeçmeye açıkça karşı çıkmamak suretiyle zımmi olarak kabul ettiğinin anlaşılması karşısında; davanın düşmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının, 5237 sayılı TCK’nın 89/5, 73/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 17.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi