YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21572
KARAR NO : 2015/19379
KARAR TARİHİ : 18.12.2015
Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
…’a ait kamyoneti çatı malzemesi taşımak için alan sanık …’in yanında abisi….’ta olduğu halde gündüz vakti, meskun mahalde, iki yönlü, 6.7 metre genişliğinde, düz eğimsiz, açık, kuru yolda, kamyonetin kasasında ondulin çatı malzemesi taşıdıkları sırada, rüzgarın da etkisi ile kamyonet üzerindeki çatı malzemelerinin yola doğru savrulması ve karşı yönden gelen otobüsün ön ve sol yan öndeki camlarına çarparak otobüsün camlarının kırılmasına ve otobüs şoförü katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet vermesi ve olay yerinden malzemeleri alarak ayrılması şeklinde meydana gelen olayla ilgili olarak kamyonetin plakasından hareketle, aracın anılan gün ve saatte sanık … ile abisi…’da olduğunun belirlenerek adı geçenlerin olaydan 15 gün sonra 09.10.2012 günü kollukça 13:40 ve 13:45 saatlerinde alınan beyanlarında …’in olayı ayrıntılı şekilde anlatarak aracı kendisinin kullandığını, abisi…’un da aracı sanığın kullandığını belirtmeleri, buna istinaden sanık hakkında dava açılması, sanığın talimatla alınan ilk beyanında suçlamayı kabul etmeyerek aracı …’ın kullandığını, kendisinin kullanmadığını belirtmesi, ikinci beyanında ise aracı kullananın … olduğunu, köyde isminin … olarak bilindiğinden o şekilde ifade verdiğini belirtmesi, …’ın mahkemece alınan beyanında ise aracı … ve…’un kendisinden sac taşımak için istediklerini ve aracı…’a verdiğini, aracı kendisinin kullanmadığını, ancak adı geçenlerden hangisinin kullandığını bilmediğini ifade etmesi, bu ifadeden sonra…’un mahkeme huzurundaki ifadesinde aradan zaman geçmesi nedeniyle olayı çok iyi hatırlamadığını, ancak aracı kendisinin kullandığını, sanık …’in kullanmadığını belirtmesi ve sanık …’in de mahkeme huzurunda bu ifadeyi tasdik ederek aracı…’un kullandığını, yanında kendisinin de olmadığını, aracı …’ın kullanmış olabileceğini düşünerek onun adını verdiğini belirtmesi karşısında, sanığın savunmalarının kendisini suçtan zkurtarmaya yönelik olduğu ve olaydan sonra aynı gün ve dakikalarda alınan ifadelerinden aracın sanık tarafından kullanıldığının anlaşılması nedeniyle sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sonradan değişen ifadelere ve savunmaya itibar edilerek ve sanık ile tanık…’un olay sonrası verdikleri ve ayrıntılı biçimde olayı açıklayan beyanlara niçin itibar edilmediği de açıklanmadan yazılı şekilde sanığın beraatine karar verilmesi,
2) Kabule göre de;
Sanık hakkında CMK’nın hangi madde, fıkra ve bendi uyarınca ve hangi sebebe istinaden beraat kararı verildiğinin hükümde gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.