YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21489
KARAR NO : 2015/13567
KARAR TARİHİ : 16.09.2015
Tebliğname no : 12 – 2014/146080
Mahkemesi : Ankara(Kapatılan) 15. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 27/02/2014
Numarası : 2013/211-2014/151
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki minibüs ile, gece vakti ışık kontrolsüz 4 yönlü kavşak olan olay mahalline geldiğinde kavşağı geçmeye başladığı sırada, seyir istikametine göre solundan gelen motosiklet sürücüsü katılanın idaresindeki motosikleti ile, sanığın kullandığı minibüsün sol ön yan kısmına çarparak, katılanın 6.derece kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın savunması ve tanık … beyanında, sanığın kavşağa kontrollü ve yavaş girdiği halde, katılanın motosikletiyle hızlı bir şekilde gelerek sanığın minibüsüne vurduğunu beyan etmeleri, tarafsız tanık …, katılanın motosikletiyle sanığın minibüsünün yan tarafına çarpmış olduğuna dair beyanı, katılanın kaza anını hatırlamadığına dair beyanları dikkate alındığında, kavşağa soldan giren katılanın sağından kavşağa giren sanığa geçiş önceliğini vermediği ve sanığın kavşağa girişini yaptıktan sonra sanığın minibüsünün sol ön yan kısmına çarptığı, ayrıca sanığın kavşağa hızlı girmediğine dair savunmasının aksinin kanıtlanamadığı göz önünde bulundurulduğunda, sanığa kavşağa hızlı girdiğine dair tali kusur izafe eden bilikişi raporlarının oluş ve dosya kapsamına uygun bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemece, dosya ve oluşa uygun olan ve sanığın kusursuz olduğunu belirten 04/04/2012 tarihli bilirkişi raporuna itibarla beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş ve tebliğnamede bu nedenle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, kusura ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanığa yüklenen suç açısından, sanığın taksirinin bulunmadığı dosya kapsamıyla sabit olduğu ve sanığın CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. paragrafının, “Yapılan yargılama sonunda, sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığı anlaşıldığından, CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince, sanığın beraatine,” şeklinde değiştirilmesi ve hüküm fıkrasındaki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.