YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21218
KARAR NO : 2015/10505
KARAR TARİHİ : 11.06.2015

Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62/1, 52/1, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık… oluşa, beraatine karar verilmesi gerektiğine, sanık …, eksik inceleme ile mahkumiyetine karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Katılan idaresindeki otomobil ile gece vakti, aydınlatması bulunmayan, meskun mahal dışındaki, düz ve eğimli, yolda seyredeken rampa yukarı çıktığı sırada sanıkların sahibi olduğu ve çobanlığını yaptıkları yol üzerindeki koyun sürüsüne çarparak nitelikli şekilde yaralandığı, olayda bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeden sanıklar hakkında TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre,
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- TCK’nın 61/2. maddesi gereğince temel ceza üzerinden yapılacak arttırımın öncelikle bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması suretiyle yapılması gerekirken uygulama sırasında yanılgıya düşülerek temel ceza üzerinden TCK’nın 89/2-b fıkrası gereğince arttırım yapılması sureti ile fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.