YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/20853
KARAR NO : 2015/11930
KARAR TARİHİ : 25.06.2015
Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 52, 52/4, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ve katılan… uzlaşmak istemiş ise de, katılan… uzlaşma teklifini kabul etmediğini beyan ettiği, 5271 sayılı CMK’nın 253/7. maddesindeki “Birden fazla kişinin mağduriyetine veya zarar görmesine sebebiyet veren bir suçtan dolayı uzlaştırma yoluna gidilebilmesi için, mağdur veya suçtan zarar görenlerin hepsinin uzlaşmayı kabul etmesi gerekir” şeklindeki düzenleme karşısında uzlaşmanın şartlarının oluşmadığı anlaşılmakla uzlaşma işlemlerinin tamamlanmadığı gerekçesi ile bozma öneren (1) nolu görüşe ve dosya kapsamına göre sanığın katılanların zararını gidermediği, aralarındaki tazminat davasının derdest olduğu, sanığın zarar giderme yönünde bir talepte bulunmadığı nazara alındığında sanığa zarar giderme imkanı verilmediğinden bahisle bozma öneren (2) nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, eksik inceleme ile karar verildiğine, cezanın ertelenmesine veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının gün adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesine göre karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. bendindeki ” TCK’nun 52. madde” ibaresinin “TCK’nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri” şeklinde değiştirilmesi ve hak yoksunluğuna ilişkin 7. bendin hükümden çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.