Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/20759 E. 2015/10552 K. 11.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/20759
KARAR NO : 2015/10552
KARAR TARİHİ : 11.06.2015

Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’ nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, eksik inceleme yapıldığına ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 89/4. maddesi gereğince cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, kovuşturma aşamasında basit tıbbi tedavi ile giderilebilecek şekilde yaralanan mağdur … sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle, sanığın bir kişiyi basit tıbbi tedavi ile giderilebilecek şekilde yaralaması sebebiyle eylemine uyan TCK’nın 89/1. maddesi uyarınca cezalandırılması gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek, sanık hakkında yazılı şekilde TCK’nın 89/4. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-31.03.2012 günü saat 23:30 sıralarında sanık sürücü… yönetimindeki kamyon ile yerleşim yeri içinde, 5.50 metre genişliğinde, aydınlatmanın olduğu, iki yönlü, düz, eğimsiz, ıslak zeminli, asfalt kaplama yolda, bulutlu havada seyir halindeyken, karşı istikametten gelen yaklaşık 0.84 promil alkollü ve ehliyetsiz sürücü … yönetimindeki araca karşı şerit üzerinde çarpması neticesinde meydana gelen kazada… basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralandığı olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu gözetilerek alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi,
2-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında yasal dayanak olan 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.