Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/2010 E. 2014/23570 K. 24.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2010
KARAR NO : 2014/23570
KARAR TARİHİ : 24.11.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/100490
Mahkemesi : Çay Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 24/01/2013
Numarası : 2012/343 – 2013/18
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 22.06.1992 tarih ve 1359 sayılı kararıyla 1. derece doğal sit alanı ilan edilen, S. ilçesi, E. Gölünde, sanık tarafından izin alınmadan 40 bağ kamış kesildiğinin kolluk görevlilerince tespit edilmesi üzerine, sanık hakkında soruşturmaya başlandığı ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, her ne kadar yapılan yargılama sonunda mahkemece, sanığın bölgenin sit alanı olduğunu bilmediğine dair savunması esas alınarak suç kastının bulunmadığı gerekçeleri ile beraatine karar verilmiş ise de; 28.09.2012 tarihli olay yeri keşfine iştirak eden ziraat ve çevre mühendislerinden alınan bilirkişi raporunda, sanığın izinsiz ve belgesiz yaptığı kamış kesimi nedeniyle, doğal yaşamın zarar gördüğünün, bitkilerin doğal ortamında yetişmelerinin engellenmesi suretiyle doğal yapının tahrip edildiğinin belirtildiği, bu nedenle sanığın üzerine atılı eylemin sabit olduğu, ancak dosya kapsamında bölgenin sit alanı ilan edilmesine dair kararların mahallinde mutad vasıtalarla duyurusunun yapıldığına dair tutanakların bulunmadığı ve sanığın davaya konu yerin sit alanı içerisinde kaldığını bilmediğine dair savunması karşısında, sanığın olay mahallinde ne zamandır ikamet ettiğinin, sit alanına ilişkin Kurul kararının, mahallinde usulüne uygun şekilde ilan edilip edilmediğinin, ilan edilmiş ise edilme tarihinin araştırılması ve sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği düşünülmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.