YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/19237
KARAR NO : 2015/10719
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş olup, anılan hükmün uygulanması konusundaki takdirin mahkemeye ait olması karşısında, TCK’nın 53/6. maddesinin uygulanması talebi hakkında herhangi bir karar verilmemesinin temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni olarak gösterilmediğine ilişkin tebliğnamedeki eleştriye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, kusur durumuna, ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK’nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun’un 50/1-a maddesi” yerine, sadece “TCK’nın 50/4. maddesi” olarak gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 3. paragrafındaki “TCK’nun 50/4 – 52/2 maddesi gereği takdiren 20 TL’den paraya çevrilerek 24.300 TL” ibaresinin, “TCK’nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun’un 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince takdiren 20 TL’den adli para cezasına çevrilerek 1215 gün karşılığı 24.300,00 TL” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.