YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18088
KARAR NO : 2014/22028
KARAR TARİHİ : 06.11.2014
Tebliğname no : 12 – 2014/321508
Mahkemesi : Kuşadası 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 09/04/2013
Numarası : 2011/102-2013/226
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 27.07.2011 tarihinde talimat mahkemesinde alınan ifadesinde, ölenin Kuşadası Devlet Hastanesindeki masraflarını karşıladığını, 480 TL ödediğini beyan ettiği, müştekinin kolluk ifadesinde babasını Aydın Adnan Menderes Üniversitesine yatırdığını ve olaydan 7 gün sonra öldüğü ve 13.09.2011 tarihli duruşmadaki ifadesinde şikayetinin devam ettiğini beyan etmesi; şikayetçinin 23.03.2012 tarihinde öldüğünün anlaşılması ve hüküm fıkrasında sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin “sanığın kusur durumuna ve meydana gelen sonuca göre uygulanmasına yer olmadığına” karar verilmesi karşısında; tebliğnamede bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kazanın oluşumunda asli kusurlu olan ve mahkemece de kusuru bu şekilde kabul edilen sanık hakkında temel cezası belirlenirken, 5237 sayılı TCK’nın 22/4 ve 61. maddelerindeki ölçütler de gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeksizin sanık hakkında asgari hadden ceza tayini,
2-Sanığın sürücü belgesinin suç tarihinde geçerli olup olmadığının araştırılarak, onaylı örneği dosyaya getirtilmeden TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınmasına karar verilmesi,
Kabule görede;
3-Hapis cezası para cezasına çevrilirken hesapta hata sonucu 14.600 TL yerine 7.300 liraya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.