YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18020
KARAR NO : 2015/7617
KARAR TARİHİ : 07.05.2015

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’da yapılan düzenlemede cezalandırılabilir minimum kusurun karşılığının kanunda öngörülen cezanın alt haddi olduğu, kusurun matematiksel olarak belirlenmesi ilkesinden vazgeçilmesi nedeniyle tali kusurlu olan sanıkların hangi oranda (1/8, 2/8, 3/8 gibi) kusurlu oldukları belirlenmediği gibi ceza miktarının da bu şekilde belirlenemeyeceği, ancak; mahkemece somut olayın özelliklerine göre tali kusurlu sanıklara da iki sınır arasında dosya ile uyumlu ceza tayin etme hakkının mevcut olduğu dikkate alınarak somut dosya incelendiğinde;
Meskun mahalde, gündüz vakti, sanığın sevk ve idaresindeki kamyon ile geri geri manevra yaparken yaklaşık 10 metre gittikten sonra çevredekilerin uyarısı üzerine, kamyon arkasına asılı olan ve kamyonun hareketi sonucu düşerek arka tekerin altında kalan öleni fark etmesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın tali kusurlu kabul edilmesinde bir isabetsizlik olmadığı gibi hükmedilen cezanın da dosya ile uyumlu olması nedeniyle, tebliğnamedeki bozma isteyen 1 nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanık hakkında erteleme ve hükün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK’nın 50/4. maddesi gereğince taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli olması halinde dahi diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, sanık müdafinin sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını veya hükmedilecek cezanın adli para cezasına çevrilmesini talep etmesine rağmen, mahkemece sanık hakkında TCK’nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda değerlendirme yapılmaması,
2- Taksirli suçtan mahkum olan sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.