Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/17780 E. 2015/3399 K. 24.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/17780
KARAR NO : 2015/3399
KARAR TARİHİ : 24.02.2015

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacı vekilinin 29.07.2010 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının, hakkında yapılan soruşturma sırasında üzerine atılı cürüm işlemek için teşekkül oluşturmak, kamu kurumuna karşı dolandırıcılık ve sahte belge düzenlemek suçları nedeniyle tutuklandığı ve kanuna uygun olarak 490 gün süreyle tutuklu kaldıktan sonra serbest bırakıldığı, tazminat istemine konu olan …9. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.02.2009 tarihli 2002/378 Esas- 2009/23 Karar sayılı ceza dava dosyasında davacı hakkında sahte belge düzenlemek suçu nedeniyle beraat hükmü verildiği, cürüm işlemek için teşekkül oluşturmak ve kamu kurumuna karşı dolandırıcılık suçları nedeniyle ise gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle kamu davasının ortadan kaldırılmasına karar verildiği anlaşıldığından, davacının tutuklanmasına konu olan suç ile ilgili olarak beraat etmesi nedeniyle 466 sayılı Kanun’da aranan tazminat davası şartlarının gerçekleştiği ve bu nedenle uğradığını iddia ettiği maddi ve manevi zararla ilgili olarak bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile tazminat talebinin reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA. 24.02.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.