YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1722
KARAR NO : 2014/25192
KARAR TARİHİ : 10.12.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/154337
Mahkemesi : Eşme Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 06/10/2011
Numarası : 2008/258 – 2011/482
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi vekili 20/02/2009 havale tarihli dilekçe ile kamu davasına katılma talebinde bulunduğu halde bu talep değerlendirilmeden hüküm kurulduğu görülmekle, suçtan zarar gören M.. H..nin 5271 sayılı CMK’ nın 237/2 maddesi uyarınca kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilmek suretiyle yapılan incelemede;
İncelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dava konusu varlık üzerinde üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, mevcut durumları itibariyle bilim, kültür, din veya güzel sanatlarla ilgileri, tasnif ve tescile tabi, bildirim zorunluluğu olan, yani 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlığı olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin; dosyanın tarafı konumundaki Müze Müdürlüğü uzmanlarının soruşturma aşamasında düzenledikleri rapor hükme esas alınmak suretiyle karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanıkların içerisinde olduğu araçta bulunan suça konu varlığın ticarete konu edildiğine ilişkin herhangi bir delil bulunmamakla birlikte, Müze Müdürlüğü uzmanları tarafından düzenlenen rapora göre etnoğrafik nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, 2863 sayılı Kanunun 23/a maddesinde, korunması gerekli taşınır kültür ve tabiat varlıkları arasında sayılan etnoğrafik nitelikteki kültür varlıklarının serbestçe bulundurulamayacağı, aynı Kanun’un 25/1. maddesi uyarınca, tasnif ve tescile tabi tutulan korunması gerekli etnoğrafik nitelikteki kültür varlıklarından müzelere alınması gerekli görülmeyenler ile bu nitelikte olup da sahiplerince müzelere satılmak istenmeyen taşınır kültür varlıklarının “tescile tabi taşınır kültür ve tabiat varlığı belgesi” düzenlenerek sahiplerine iade edileceği, başka bir deyişle suça konu eserin etnoğrafik nitelikte kültür varlığı olmasının, bu varlığın serbestçe bulundurulabileceği anlamına gelmediği, somut durumda, suça konu eserin 2863 sayılı Kanunun 23/a maddesi uyarınca tasnif ve tescile tabi, etnografik nitelikte bulunması ve sanıkların “tescile tabi taşınır kültür ve tabiat varlığı belgeleri” olduğuna dair bir savunmalarınında mevcut olmaması karşısında; bu eserin sanıkların aracında ele geçirilmesinin 2863 sayılı Kanun’un 70. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı ve bu sebeple suça konu varlığın 2863 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca müzeye teslimine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, sahibine iadesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, sanıkların beraatlerine ilişkin hükümlerin isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.