YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/14104
KARAR NO : 2014/18855
KARAR TARİHİ : 29.09.2014
Tebliğname no : 12 – 2014/224703
Mahkemesi : Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/09/2012
Numarası : 2011/1110 – 2012/1499
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 03.03.2014 tarih ve 2013/12536 E. – 2014/5207 K. sayılı kararı ile CMK’nın 234/2. maddesi uyarınca yaşı küçük mağdura vekil atanarak gerekçeli kararın vekile tebliği için dosyanın mahkemesine tevdiine karar verildiği, mağdura vekil atanarak, kararın atanan vekile tebliğ edildiği, mağdur vekilinin hükmü temyiz ettiği görülmekle; mağdurun 5271 sayılı CMK’nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığıyla hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurun CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, eksik incelemeye, CMK’nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine; katılan vekilinin ise, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın tam kusurlu eylemi ile şikayetçilerden iki kişinin basit, bir kişinin ise hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına neden olduğunun anlaşılması karşısında, temel ceza belirlenirken TCK’nın 22/4. ve 61. maddelerindeki ölçütler de gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği halde asgari hadden ceza tayini,
2- Sanık hakkında TCK’nın 89/4. maddesine göre birden fazla kişiyi yaralama suçundan ceza verilmesi ve yaralanmaların derecesinin temel ceza tayininde dikkate alınması gerekmesine rağmen, şikayetçi Ö.. K..’nın yaralanması nedeniyle ayrıca TCK’nın 89/2-f maddesi uyarınca cezada ½ arttırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
3- Suçun işlendiği zaman diliminin gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi sebebiyle CMK’nın 232/2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.