YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1287
KARAR NO : 2014/15136
KARAR TARİHİ : 18.06.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/183639
Mahkemesi : Sorgun Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 12/02/2013
Numarası : 2012/303 – 2013/94
Suç : 2863 sayılı Kanun’a aykırılık
2863 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kararın katılan Yozgat İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü vekiline tebliğ edilmesi gerekirken, Maliye Bakanlığı Baş Hukuk Müşavirliği’ne tebliğ edilmesi ve böylece gerekçeli kararın katılan kuruma geç ulaşmasına sebebiyet verilmiş olması karşısında, temyizin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki ret düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanık M.. A..’un, Yozgat Müze Müdürlüğü’ne olay tarihi olan 19.04.2012 günü çeşitli dönemlere ait, 2863 sayılı Kanuna tabi korunması gerekli taşınır kültür varlıklarını getirdiği ve aynı tarihli “Taşınır Kültür ve Tabiat Varlıklarına İlişkin Geçici Alındı Belgesi” düzenlenerek eserlerin teslim alındığı, ancak Müze Müdürlüğü’nce eserlerin farklı dönemlere ait olması nedeniyle tek bir noktadan bulunmasının mümkün olmadığı düşüncesi ile sanık hakkında suç duyurusunda bulunulduğu, böylece sanık M.. A.. ile sanık Murat’ın eserleri aldığı kişi olan M.. D.. ve M.. D..’ın da eserleri aldığı kişi olan H.. Ş.. hakkında soruşturmaya başlandığı, bildirim yükümlülüğüne aykırılık suçundan haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılması düzenlemesi uygulanan ve kararları temyiz incelemesine gelmeyen sanıklar Hayrettin ve Mustafa yanında sanık M.. A.. hakkında da kültür varlığı ticaretinden dava açıldığı, sanık M.. A..’un kollukta verdiği ifadesinde, davaya konu eserleri M.. D..’dan Müze Müdürlüğü’ne satmak amacıyla aldığına, karşılığında alacağı parayı paylaşmak üzere Mustafa ile anlaştığına, Müze Müdürlüğü’nden para geldiğinde parayı paylaşacaklarına dair beyanları karşısında, sanığın amacının anılan varlıkları müzeye satarak karşılığında menfaat elde etmek olduğu;
2863 sayılı Kanun’un 64/1 maddesinde kültür varlıklarını bulanlara verilecek ikramiyenin hüküm altına alındığı, anılan düzenleme uyarınca ikramiye verilebilmesi için, korunması gerekli taşınır kültür varlığının “bulma” yoluyla elde edilmiş olması gerektiği, diğer yandan söz konusu varlıkları hukuka uygun olarak elinde bulunduranların bunları müzeye satabilecekleri, somut olayda ise sanığın, ele geçirilen eserleri bulmadığı gibi, hukuka uygun bir edinme şekli ile de elinde bulundurmadığı, üçüncü bir kişinin kendisine getirdiği varlıkları müzeye satarak maddi menfaat elde etmeye çalıştığı, eserlerin, bulan kişi tarafından bizzat müzeye götürülüp teslim edilebileceği dikkate alındığında, sanığın müzeye götürme işine aracılık etmesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğu, müzeye satarak maddi menfaat temin etme amacıyla suça konu kültür varlıklarını kabul eden sanığın, bu eylemi ile “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçunu işlediği gözetilmeksizin, hatalı değerlendirme sonucu sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, beraatine ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.