Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/12649 E. 2014/19488 K. 13.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12649
KARAR NO : 2014/19488
KARAR TARİHİ : 13.10.2014

Tebliğname No : 12 – 2014/204646
Mahkemesi : Terme (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 13.07.2012
Numarası : 2012/177-2012/519
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sair nedenlere ilişkin temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında karar başlığında ve içeriğinde sanık sıfatının kullanılması suretiyle 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 3/a-2. maddesine aykırı davranılması,
2- Karar başlığında CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi,
3- Suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılmaması ve aynı Kanun’un 35/3. maddesine göre sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda belirtilmemesi,
4- Ehliyetsiz olan suça sürüklenen çocuğun, yönetimindeki tescilsiz motosiklet ile orta ayırıcı ile bölünmüş caddeyi takiben seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde, sol taraftaki orta ayırıcı kısımdan yola girerek karşıdan karşıya geçmeye çalışan mağdura çarpması eyleminde, bilinçli taksir koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, tayin olunan cezanın bu nedenle artırıma tabi tutulması suretiyle fazla ceza tayini,
5- Adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının TCK’nin 50/3. maddesi gereğince birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunluluğunun bulunduğunun gözetilmemesi,
6- Suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nin 53/1. maddesi hükmü aynı Kanun’un 53/4. maddesi uyarınca uygulanamayacağı halde, anılan hükmün uygulanmama gerekçesi olarak hapis cezasının ertelenmesinin gösterilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
7- TCK’nın 61/2. maddesi gereğince bilinçli taksir hükümlerinin temel cezadan sonra uygulanması yerine, suçun nitelikli haline göre yapılan artırımdan sonra uygulanması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.