Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/12645 E. 2014/17525 K. 11.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12645
KARAR NO : 2014/17525
KARAR TARİHİ : 11.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2014/211878
Mahkemesi : Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 04/10/2011
Numarası : 2009/368 – 2011/625
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1 -Sanığın, E. B. adlı işyerinin ortağı ve yetkilisi olup, ölenin üç yıldır anılan işyerinde işçi olarak çalıştığı, olay günü öğle tatili sırasında ölenin, işyerinin çatısına çıkarak telefonla konuştuğu esnada, çinko olan çatı kaplamasında, aydınlatma amacıyla konulmuş 1×1 metre ebadındaki plastik panelin üstüne basması ile 7 metre aşağıda bulunan zemine düşerek öldüğü anlaşılmakla, ölenin işveren sanığın herhangi bir emir ve talebi olmaksızın kendi iradesi ile çatıya çıktığı dikkate alındığında tamamen kendi dikkatsizliği ve tedbirsizliği neticesi ölümü ile sonuçlanan olayda; sanığa kusur atfedilemeyeceğinden, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen bilirkişi raporlarına itibarla sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan “kastın ağırlığı” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
b-Sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında kanun maddesinin eksik gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.