Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/12388 E. 2014/25511 K. 12.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12388
KARAR NO : 2014/25511
KARAR TARİHİ : 12.12.2014

Tebliğname No : 12 – 2014/84488
Mahkemesi : Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 11/02/2014
Numarası : 2014/21 – 2014/87
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
2.52 promil alkollü sanık idaresindeki araçla, çift yönlü yolda seyrederken direksiyon hakimiyetini kaybederek karşı şeride geçtiği, burada karşıya geçmeye çalışan yayaya çarpması sonucu yayanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; yayanın kollukta verdiği ifadesinde şikayetçi olduğunu beyan etmesine rağmen sanık hakkında TCK’nın 179/2-3 maddesi gereğince cezalandırılması istemi ile dava açıldığı anlaşılmakla; TCK’nın ”Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma” başlıklı 179. maddesinin 3. fıkrasında alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek olan kişinin araç kullanma halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olup, somut olayda ise müştekinin yaralanmış olması sebebiyle zarar suçunun oluştuğu dikkate alındığında; sanık hakkında aynı eylem nedeniyle taksirle yaralama suçundan dava açılmışsa davaların birleştirilmesi, taksirle yaralama suçundan açılmış davanın bulunmaması halinde, müştekinin davadan haberdar edilmesi, uzlaşmanın sağlanamaması halinde sanığa ek savunma hakkı verilerek yalnızca bilinçli taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilmesiyle yetinilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.