YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11381
KARAR NO : 2014/15113
KARAR TARİHİ : 18.06.2014

Tebliğname no : 12 – 2014/166653
Mahkemesi : Elbistan 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12/01/2012
Numarası : 2011/200 – 2012/8
Suç : 2863 sayılı Kanun’a aykırılık

2863 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın evinde tarihi eser bulunduğuna dair yapılan isimsiz bir ihbar telefonu üzerine, suç tarihinde, Cumhuriyet savcılığının arama izni ile sanığın evinde yapılan aramada eserlerin ele geçirildiği anlaşılmakla,
Dava konusu eserler üzerinde üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan tarafsız bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, mevcut durumları itibariyle bilim, kültür, din veya güzel sanatlarla ilgileri, 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlıkları olup olmadıkları, tasnif ve tescile tabi olup olmadıkları, bildirim zorunluluğu olan eserlerden olup olmadıklarının tespit edilmesi ve sonucuna göre eselerin anılan özellikleri taşıdığının tespiti durumunda, sanığın, eserleri Antalya Serik’den boncuk ve benzeri tarz eşya satan dükkandan aldığına ilişkin aksi ispatlanamayan savunması karşısında, eyleminin 2863 sayılı Kanunun 70. maddesine temas eden “kültür varlığı bulundurma” suçunu oluşturacağının gözetilmemesi ve dosyanın tarafı konumundaki Kahramanmaraş Müze Müdürlüğü görevlilerinin düzenlemiş oldukları raporun hükme esas alınması,
Kabule göre de;
1- 5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 2863 Sayılı Kanun’un 23. maddesi kapsamında müzelik değer taşımayan, tasnif ve tescile tabi olmayan ancak iğfal kabiliyeti olan taklit esererin de Müze Müdürlüğü emanet eşya bürosuna teslimine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, TCK’nın 54 maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.