YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1113
KARAR NO : 2014/25255
KARAR TARİHİ : 10.12.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/156262
Mahkemesi : Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07.02.2013
Numarası : 2011/310-2013/111
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura; katılan vekillerinin ise ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay gecesi, sanığın idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, etrafı beton bariyer ve demir korkuluklarla çevrili, yaya trafiğine kapalı, çift yönlü, aydınlatmasız yolda seyir halindeyken, seyir yönüne göre sol taraftan, karşıdan karşıya geçmek üzere hemen yakındaki üst geçiti kullanmak yerine beton bariyerlerin kırık kısımlarından geçerek kaplamaya giren yayaya, yaklaşık 10 metrelik fren izine rağmen duramayarak, aracının sol ön kısmı ile çarptıktan sonra olay yerinden ayrılarak aracını ikametinin önüne parkettiği ve temin ettiği vekili eşliğinde beyanda bulunmak üzere olaydan yaklaşık 12 saat sonra yani gündüz vakti saat 12:30 sıralarında karakola gelerek ifade verdiği, olaydan önce arkadaşları ile göl kenarında balık tuttuklarını ve piknik yaptıklarını ancak kendisinin alkol almadığını beyan ettiği, sanığın bu beyanını birlikte piknik yaptığı arkadaşlarının da doğruladığı, olaydan yaklaşık 18 saat sonra alınan kan örneğine göre tespit edilen alkol oranının 0,05 promil olduğu, Adli Tıp 5. İhtisas Kurulunun 30.01.2012 tarihli raporuna göre de tespit edilen bu değere göre sanığın kesin olarak alkollü olduğunun söylenemeyeceğinin ifade edilmesi karşısında, sanığın olay yerinden kaçarak belli süre sonra müracaatta bulunmasının şüpheli olan alkol miktarının tespiti açısından sanığın aleyhine değerlendirilemeyeceğinden, sanık hakkında alkollü araç kullandığından bahisle bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekillerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.