YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10606
KARAR NO : 2015/7590
KARAR TARİHİ : 06.05.2015
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan, 2863 sayılı Kanunun 67/1, TCK’nın 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan … Asliye Ceza Mahkemesi’nin 25.01.2010 tarih ve 2007/882 Esas, 2010/84 Karar sayılı, 23.02.2010 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilip, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle … Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.04.2013 tarih ve 2012/578 E. 2013/480 K. sayılı ilamı ile Kaçakcılık suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, kararın 31.05.2013 tarihinde kesinleştiği, CMK’nın 231/11. maddesi gereğince yapılan ihbar üzerine duruşma açılarak 25.01.2010 tarih ve 2007/882 E.-2010/84 K sayılı hükmün açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca ancak, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek, kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK’nın 50. ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkûmiyet hükmü kurulabileceği gözetilmeksizin, yeniden suç işleyen sanık hakkında önceki hükmün açıklanması ile yetinilmesi yerine kurulan hükümdeki hapis cezasının, TCK’nın 51. maddesinde düzenlenen ertelenmesine karar verilmesi; aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
…. Emniyet Müdürlüğüne yapılan ihbar üzerine, sanık … çalıştığı ve hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı temyiz incelemesine gelmeyen sanık … işlettiği oto yıkama yerine giden kolluk görevlilerince yapılan aramada, … Sulh Ceza Mahkemesinin 05.04.2007 tarih ve 2007/977 değişik iş sayılı kararıyla el koyma işleminin onaylanmasına karar verilen 1 adet, 87x48x5.5 cm ebatlarında mezar taşının ele geçirildiği, olay hakkında başlatılan soruşturma neticesinde, davaya konu mezar taşının sanık.. ait olduğunun, bu işyerine … tarafından getirildiğinin ve her iki sanık tarafından iş yerinde muhafaza edildiğinin tespit edildiği, … Müzesi’nden alınan 06.04.2007 tarihli raporda mezar taşının 19. yüzyıla ait ve 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli eser olduğunun belirtildiği, bu tespitler üzerine sanıklar hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, sanık … verdiği ifadelerinde, bu taşın … yıkılan bir kiliseden çıktığını, uzun zamandır köyünde muhafaza ettiğini, bir müzeye götürmek için de İstanbul’a getirdiğini, ancak kolluk görevlilerince yakalandığını beyan ettiği, davaya konu eserin sanık tarafından ticari maksatla satın alındığına, kabul edildiğine ve satışa arz edildiğine dair dosyada somut ve kesin bir delil de bulunmadığı, bu bakımdan sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 67/1. maddesinde düzenlenen “bildirim yükümlülüğüne aykırılık” suçunu oluşturduğu ve eylemlerinin sabit olduğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dava konusu eser üzerinde üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan tarafsız bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, hali hazır durumu itibariyle bilim, kültür, din veya güzel sanatlarla ilgileri, 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlıkları olup olmadıkları, tasnif ve tescile tabi olup olmadıkları, bildirim zorunluluğu olan eserlerden olup olmadıklarının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, dosyanın tarafı konumundaki… Müzesi Müdürlüğü arkeologlarının düzenlemiş oldukları raporun hükme esas alınması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, mahkumiyete ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.