YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10558
KARAR NO : 2014/22529
KARAR TARİHİ : 12.11.2014
Tebliğname no : 12 – 2014/129851
Mahkemesi : Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 16/06/2009
Numarası : 2008/955 – 2009/609
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 234/2 maddesi uyarınca vekil atanması zorunlu olan şikayetçi B.. K.. için görevlendirilen vekilin verdiği temyiz dilekçesi ile katılma isteğini otaya koyduğu anlaşılmakla, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca şikayetçinin davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin tam; katılan vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, saat 11:30 sıralarında, gündüz vakti, yerleşim yeri sınırları dışında, bölünmüş 3 şeritli yol üzerinde, sanığın, yönetimindeki otomobil ile en sağ şeritte seyri sırasında, olay yerine geldiğinde, aracını bir anda sol tarafa yönlendirmesi üzerine, arka taraftan sol şerit üzerinden gelen R.. K..’un idaresindeki araca çarpması şeklinde meydana gelen olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralı sayısı ve yaralanma derecesi, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın tamamen kusurlu olduğunun teknik verilere dayalı olarak mahkemece de kabul edildiği somut olayda; şikayetçi olan beş kişinin yaralanması ve sanığın taksirinin yoğunluğu gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine, asgari hadden ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.