YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10
KARAR NO : 2014/15731
KARAR TARİHİ : 25.06.2014
Tebliğname No : 3 – 2012/201201
Mahkemesi : Gaziantep 1. Çocuk Mahkemesi
Tarihi : 31.05.2012
Numarası : 2012/ 160 -2012/495
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1. Suça sürüklenen çocuğun idaresindeki motorsiklet ile ışık sinyalizasyon sistemi ile kontrol edilen kavşağa kırmızı ışık yandığı sırada girerek, sağından gelen araçla çarpıştığı ve mağdurlar A. D.., M.. A.. ve Ö.. B..’un tıbbi müdahale gerektirmeyecek şekilde yaralanmalarıyla sonuçlanan olayda; sanığın olaydan yaklaşık 150 dakika sonra yapılan kontrolde 0.80 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, mağdurların şikayetçi olmadığı da gözetildiğinde, mağdurların yaralanmasının TCK’nın 89/1. maddesi kapsamında kaldığı, aynı maddenin 5. fıkrası hükmüne göre bilinçli taksir halinde dahi takibinin şikayete bağlı olması nedeni ile atılı taksirle yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek, suça sürüklenen çocuğa isnad edilen eylemin, iddianamedeki anlatım da dikkate alınıp 5237 sayılı TCK’nın 179/3-2. maddesinde yazılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu oluşturduğu gözetilerek, bu suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Kabule göre de
Suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen 10 ay hapis cezasının adli para cezasına cevrilmesi sırasında TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca bir gün karşılığı adli para cezası miktarının 20.00 TL olarak belirlendiği gözetildiğinde, adli para cezasının 6.000 TL. yerine 4.000 TL. olarak hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.