Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/8649 E. 2014/4017 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8649
KARAR NO : 2014/4017
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/69548
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 04/11/2011
Numarası : 2010/355 – 2011/378
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar G.. Ş.. ile H..K.. gerekçeli karar başlığında gösterilmemiş olması mahalline ilavesi mümkün eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafii ve katılanlar vekillerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ile suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; sanığın saat 02:30 sıralarında aracı ile beyanına göre 80 km hızla Maltepe sahil yolu üzerinde seyredip, trafik ışıklarına 30 m. yaklaştığı bir sırada solundaki orta refüj tarafından yola giren yayalar Ö.. Ş.. ve T.. K..’a seyrettiği sağ şerit üzerinde aracının sağ tarafları ile çarpması sonucu ölümlerine neden olduğu olayda, sanığın tali kusurlu olduğunun tespit ve kabul edildiği, sabıkası bulunmayan sanığın dosyaya yansıyan iyi halinden dolayı mahkemece cezasında 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı; TCK’nın 50/4. maddesinin sanık hakkında uygulanmamasına karar verilirken sanık hakkında temel cezanın belirlenmesinde teşdit gerekçesi olarak kabul edilen “suçun işleniş özellikleri ve meydana gelen zararın fazlalığı” şeklindeki gerekçenin ikinci kez kullanılması suretiyle dosya içeriğine uymayan isabetsiz gerekçeyle TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.