Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/8181 E. 2014/14115 K. 09.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8181
KARAR NO : 2014/14115
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

Tebliğname no : 12 – 2011/408834
Mahkemesi : Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 22/09/2011
Numarası : 2010/437 – 2011/363
Katılanlar : 1.E.. K.., 2.B.. K..
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, katılan sanık müdafii, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık N.. B.. müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 318 ve 5271 sayılı CMK’nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
İddianamede katılan sanık M.. B.. hakkında TCK’nın 53/6. maddesinin uygulanması istenilmiş ise de TCK’nın 53/6. maddesinin uygulanıp uygulanmamasının hakimin takdiri kapsamında olması nedeniyle tebliğnamedeki (3) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılan sanık müdafii, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Dosya içeriğine göre, katılan sanık M.. B..’ın olay sonucunda anne – babası ve iki kardeşi ile M.. K.. dahil 5 kişinin ölümüne tali kusurlu olarak neden olduğunun sabit bulunduğu, TCK’nın 22/6. maddesinin 1. cümlesinin uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin, münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, böyle bir netice ile birlikte başka bir neticenin de meydana gelmiş olması halinde anılan fıkra ile uygulama yapılamayacağı, ayrıca taksirli eylemden doğan neticelerin bölünerek bir kısmı bakımından ceza verilmesine yer olmadığına, bir kısmı bakımından ise mahkumiyete karar verilemeyeceği dikkate alınmadan, sanık M.. B.. hakkında anne – babası ve iki kardeşinin ölümünden dolayı TCK’nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, aynı kaza nedeni ile Meryamana Kütahya’nın ölümünden dolayı, TCK’nın 85/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak 5 kişinin ölümüne, bir kişinin de hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına neden olan sanık N.. B.. hakkındaki temel cezanın asgari hadden daha fazla uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi
3- Yargılama giderlerinin sanıkların sarfına sebebiyet verdikleri oranda, vekalet ücretinin ise eşit şekilde tahsiline karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, vekalet ücretinin müteselsilen, yargılama giderlerinin ise eşit oranda tahsillerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan sanık müdafii, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.