Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/8155 E. 2014/2626 K. 05.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8155
KARAR NO : 2014/2626
KARAR TARİHİ : 05.02.2014

Mahkemesi : Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12/10/2011
Numarası : 2010/35 – 2011/263
Suç : Taksirle Öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde, sanığın Elazığ İl Jandarma Komutanlığı’nda er görevini ifa ettiği esnada, jandarmaya askeri devriye otosu ile Elazığ istikametinden Malatya istikametine seyir halinde iken, kış şartları ve kötü hava koşulları nedeniyle aracın direksiyon hakimiyetini kaybederek, karşı şeride geçtiği ve karşı yönden gelen, katılan B.. Ü..’in sevk ve idareindeki araca çarparak, 1 kişinin ölümüne, 1 kişinin yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanık her ne kadar tam kusurlu ise de, TCK’nın 50/4 maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, sanığın olay sırasında Elazığ İl Jandarma Komutanlığı’nda er olup, vatani görevini yapması nedeniyle karşı tarafların zararlarını giderebilecek durumda olmaması karşısında, dosyada bulunan adli sicil kayıdına göre sabıkası bulunmayan, TCK’nın 62 maddesi uygulanan sanık hakkında, kişilik ve sosyal ekonomik durumu da dikkate alınarak, tayin edilen hapis cezasının TCK 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilmesi hususunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle anılan hükmün uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.