YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/7312
KARAR NO : 2014/2059
KARAR TARİHİ : 30.01.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/14878
Mahkemesi : Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/10/2011
Numarası : 2010/249 – 2011/798
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükme esas alınan bilirkişi raporu oluş ve dosya kapsamına uygun bulunduğundan yine mahkemenin temel ceza tayininde alt sınırdan ayrılırken gösterdiği gerekçeler ve alt sınıra çok yakın ceza tayin edilmesi karşısında tebliğnamedeki 1 ve 2 nolu bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın işyerinde, elektrik kalfası olarak çalışan ve olay tarihinde 33 yaşında olan ölenin, H.. K..’nin işyerinde meydana gelen elektrik arızasının giderilmesi için, daha evvel söktüğü elektrik panosunu, olay günü yeniden direğe monte etmek isterken, oturduğu sokak lambası konsolunun kırılması ile 7-8 metre yüksekten düşerek ölmesi ile meydana gelen olayda, 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, olayda tali kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında “Suçun işlenmesindeki özellikler sanığın kişiliği” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK’nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.