YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/7090
KARAR NO : 2014/8259
KARAR TARİHİ : 03.04.2014
Tebliğname no : 7 – 2011/156398
Mahkemesi : Bakırköy 26. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 14/01/2011
Numarası : 2009/118 – 2011/10
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 10/02/1988 tarih ve 119 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli Vakıflar Genel Müdürlüğü mülkiyetindeki taşınmazı, ikametgah niteliğiyle kullanmak üzere 08/02/2006 tarihli resmi yazılı sözleşme ile kiraladığı, Vakıflar Genel Müdürlüğü İstanbul Bölge Müdürlüğü uzmanlarınca yapılan incelemede, tescilli binanın cephesinin ahşap görünümlü pvc ile kaplandığının, pencerelerin pimapen olarak yapıldığının, dış kapının değiştirildiğinin ve cepheye klima cihazlarının monte edildiğinin belirlendiği, sanığın aşamalarda verdiği ifadelerde, binanın eski eser tescilli olduğunu ve bina üzerinde yapacağı müdahaleler için izin alınması gerektiğini bilmediğini beyan ettiği, sanık ile Vakıflar Genel Müdürlüğü İstanbul Bölge Müdürlüğü arasında imzalanan 08/02/2006 tarihli kira sözleşmesinin “Vakıflar İdaresine Ait Özel Şartlar” bölümü ile sözleşme eki “Vakıf Taşınmazlarının Kiraya Verilme Genel Şartnamesi” nde, kira konusu taşınmazın 2863 sayılı Kanun kapsamında olması halinde Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurullarınca belirlenen esaslara uygun olarak kullanılacağının belirtildiği, diğer yandan, sanığın soruşturma aşamasında Cumhuriyet Savcılığı’nda verdiği ifadede, 1520’li yıllardan günümüze gelen Vakıf sistemine ait bir taşınmazın güzelleşmesine katkıda bulunduğunu düşünerek onarım çalışmaları yaptığını söylediği, dolayısıyla kira konusu binanın yeni bir yapı olmayıp eski eser niteliği taşıdığının sanık tarafından bilindiğinin kabulü gerektiği, dosya içerisinde mevcut fotoğraflarda da, tescilli binanın özgün yapısının değiştirilmiş olduğunun açıkça görüldüğü, bu bakımdan, korunması gerekli taşınmaz kültür varlığında sanığın gerçekleştirdiği müdahalelerin varlığın zarara uğramasına sebebiyet vermesi halinde, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan 2863 sayılı Kanunun 65/a, zarar söz konusu olmayıp eylem esaslı onarım olarak nitelendirildiğinde aynı Kanunun 65/b, basit onarım olarak nitelendirildiğinde 65/d maddesi uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, tescilli binanın zarar görmediği gerekçesiyle sanığın beraatine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.