Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/7076 E. 2014/7572 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/7076
KARAR NO : 2014/7572
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Tebliğname no : 7 – 2011/163877
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 21. (Kadıköy 3.) Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 26/10/2010
Numarası : 2008/1234-2010/889
Sanık : N.. K..
Katılan : K.. B..
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun 19/06/1981 tarih ve 12853 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli olup mülkiyeti Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne ait bulunan 12-13 parsel sayılı taşınmazları adı geçen kurumdan kiralayarak çay bahçesi niteliğiyle işlettiği, söz konusu parseller üzerine sanık tarafından çeşitli eşyalar, gölgelikler bırakılarak fiziki müdahalede bulunulduğu iddiasıyla sanık hakkında dava açıldığı, dosya kapsamında mevcut bilgi ve belgelere göre, 12-13 parsellerde bulunan yapıların, can ve mal güvenliği açısından tehlike yaratması nedeniyle Kadıköy Belediye Başkanlığı Fen İşleri Müdürlüğünce yıkılmış olduğu, ancak Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulu’nun 28/08/1986 tarih ve 2588 sayılı kararı ile anılan parsellerin tescilinin devamına karar verildiği, sanık tarafından dosyaya ibraz edilen fotoğrafta da, suça konu çay bahçesinin üzerinin gölgelik ile kapatılmış olduğunun görüldüğü anlaşılmakla, olay yerinde keşif yapılarak, sanığın Vakıflar Genel Müdürlüğü’nden kiralayıp çay bahçesi olarak işlettiği 12-13 parseller üzerinde tescilli yapı bulunup bulunmadığı, anılan parsellere fiziki ya da inşai müdahale niteliği taşıyan bir fiil gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği, tescilli parsellerde herhangi bir zarar oluşup oluşmadığı, kiralanan taşınmazın durumunun Vakıflar Genel Müdürlüğünce takip edilip edilmediği, mevcut kullanımın kira sözleşmesi kapsamına uygun olup olmadığı hususları tereddütsüz biçimde tespit edilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.