Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/6903 E. 2014/2050 K. 29.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/6903
KARAR NO : 2014/2050
KARAR TARİHİ : 29.01.2014

Tebliğname No : 9 – 2011/200939
Mahkemesi : Bucak Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 29/12/2010
Numarası : 2010/402 – 2010/940
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü :
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyeen tüm temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mesleği şöförlük olan sanığın, olay günü saat 13.00 sıralarında, yağmurlu havada, meskun mahal dışı, çift yönlü, 1 iniş ve 2 çıkış şeritli, sanığın gidiş yönüne göre solda 2,2 metrelik banketi bulunan, zemini ıslak yolda, iki çıkış şeridinden orta şeritte yönetimindeki oto ile Isparta yönünden Antalya yönüne seyir halinde iken, olay mahalli olan sağa korkuluksuz sert viraja geldiğinde, yol yüzeyinin kayganlığına ve uyarı levhalarına dikkat etmeden viraja hızlı girmesi sonucu aracın direksiyon hakimiyetini kaybedip şerit ihlali yaparak, karşı yönden tek iniş şeridinden gelmekte olan ölenin yönetimindeki otonun sol ön kısmına kendi aracının sol ön kısmıyla onun şeridinde çarpması neticesinde diğer araç sürücüsünün ölümüne neden olması şeklinde gerçekleşen olayda, dosya arasındaki mahkemece hükme esas alınan ve oluşa uygun görülen tüm bilirkişi raporlarında da tesbit ve mahkemece kabul edildiği üzere tam ve asli kusurlu olan sanık hakkında iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu da nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilerek alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Tam ve asli kusurlu olduğu tesbit edilmesine rağmen tüm aşamalarda tüm kusurun ölen diğer araç şöföründe olduğunu savunan, katılanların zararını giderme yönünde bir girişimi bulunmayan, dosyaya yansımış bir pişmanlığı bulunmayan ve şöförlüğü meslek olarak icra etmesine rağmen dosya arasındaki P.-N.’ten alınmış sürücü belgesi bilgilerine göre trafikte kural ihlalini alışkanlık haline getirdiği anlaşılan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının, sabıkasız oluşu şeklindeki yetersiz gerekçeyle ertelenmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29/01/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.