YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/462
KARAR NO : 2014/5670
KARAR TARİHİ : 06.03.2014
Tebliğname no : 7 – 2011/51621
Mahkemesi : İstanbul 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/11/2009
Numarası : 2009/110-2009/1044
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 12/07/1995 tarih ve 6848 sayılı kararı ile belirlenen, aynı Kurul’un 04/06/2001 tarih ve 12869 sayılı kararı ile yeniden tanımlanan kentsel – arkeolojik sit alanı içerisinde ve S. Camii arkasındaki tarihi A. Çarşısı bitişiğinde yer alıp, Vakıflar Genel Müdürlüğü mülkiyetindeki taşınmazda, adı geçen kurum ile akdedilen 07/06/2007 tarihli kira sözleşmesine istinaden otopark işletmeciliği yaptığı, İstanbul IV Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun 04/04/2007 tarih ve 1221 sayılı kararı ile, koruma amaçlı uygulama imar planında park alanı olarak görünen yerdeki otoparkın, yıkama istasyonunun, barakaların ve büfelerin kaldırılarak söz konusu plana göre uygulama yapılmasına karar verildiği, sanık tarafından anılan karara uygun hareket edilmediği belirtilerek suç duyurusunda bulunulması üzerine sanık hakkında, “Eminönü koruma amaçlı uygulama imar planında park alanı olarak görünen yerlerde otopark faaliyetinin gösterilmemesi, baraka ve büfelerin kaldırılması konusundaki karara aykırı davranılması” nedeniyle dava açıldığı,
Eminönü Belediye Başkanlığı Zabıta Müdürlüğünce, İstanbul IV Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun 04/04/2007 tarih ve 1221 sayılı kararı sanığa tebliğ edilerek, söz konusu yerdeki yıkama istasyonu ve barakaların yıkılmasının istendiği, aynı kurumca düzenlenen 02/11/2007 tarihli tutanak ile bahse konu yapıların ilgilisince yıkılarak kaldırıldığının belirlendiği, olay yerinde icra edilen keşif sonrası inşaat mühendisi bilirkişi tarafından düzenlenen raporda, yıkımı gerçekleştirilen barakalar dışındaki baraka ve büfelerin mevcut olup işletildiğinin, söz konusu baraka ve büfelerin yapımında kullanılan malzeme ve işçilik ile yıpranma durumu dikkate alındığında, anılan müdahalelerin, taşınmazın sanığın yetkilisi olduğu şirket tarafından kiralandığı 01/05/2007 tarihinden önce yapılmış olabileceğinin ve tescilli tarihi eserlerde zarara neden olmadığının belirtildiği anlaşılmakla, suça konu taşınmazın sanık tarafından kiralandığı tarih itibariyle durumunu gösteren tüm fotoğraf, bilgi ve belgelerin Vakıflar Genel Müdürlüğü İstanbul Bölge Müdürlüğü’nden celp edilerek, olay yerinde yeniden keşif yapılıp, varlığı tespit edilen imalatların otopark işletmeciliği faaliyeti kapsamında kalıp kalmadığı, adetleri, nitelikleri ve yapılış zamanları ayrı ayrı belirlenmek suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
1- Uyap sistemi üzerinden yapılan sorguda adli sicil kaydı bulunmadığı tespit edilen sanık hakkında, “geçmişteki haline, suç işleme konusundaki eğilimlerine göre ileride bir daha suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat oluşmadığı” şeklindeki dosya kapsamı ile uyumlu olmayan gerekçeye dayanılarak 5237 sayılı TCK’nın 51 ve 5271 sayılı CMK’nın 231 maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi kanuna aykırı,
2- Hükümden sonra, 11/10/2013 günlü Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6498 sayılı Kanun ile 2863 sayılı Kanun’da, 65/1 ve 65/4 maddelerinin uygulanmasına ilişkin olarak getirilen değişiklikler karşısında, sanığın hukuki durumunun yeniden tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.