YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3851
KARAR NO : 2014/5866
KARAR TARİHİ : 10.03.2014
Tebliğname no : 12 – 2011/374701
Mahkemesi : Karaburun Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 14/09/2011
Numarası : 2011/23 – 2011/129
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İzmir I. numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 07.05.1992 tarih ve 3683 sayılı kararı ile 1. derece doğal sit alanı kapsamında kalmakta iken, İzmir I. numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun 28.07.2010 tarih ve 5189 sayılı kararı ile 2. derece doğal sit alanı kapsamına alınan, K. ilçesi, S. köyü, D.mevkiinde bulunan sanık Ş.. S.. adına kayıtlı … ada, .. parsel sayılı taşınmaza, sanık tarafından 86 metre uzunluğunda, 60 cm yüksekliğinde ve 40 cm genişliğinde beton bahçe duvarı örüldüğü, bu durumun 09.11.2010 tarihli kolluk görevlilerince tespit edildiği ve soruşturmaya başlanarak sanık hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, her ne kadar sanığın ifadelerinde olay yerinin sit alanı içerisinde bulunduğunu bilmediğini beyan etmiş ise de, İzmir I. numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 07.05.1992 tarih ve 3683 sayılı kararının Karaburun Belediye Başkanlığınca 14.04.2000-01.05.2000 tarihleri arasında mahallinde askı yolu ile ilan edildiğine dair tutanakların dosya kapsamında bulunduğu, böylece sanığın bölgenin sit alanı içerisinde olduğunu bilmediğine dair savunmasına itibar edilemeyeceği, tüm dosya kapsamından sanığın 2. derece doğal sit alanı içerisinde kalan arazisine izin almadan beton duvar yapması eyleminin, 2863 sayılı Kanun kapsamında inşai ve fiziki müdahale olduğu, olay yeri keşfi sonrası düzenlenen 06.06.2011 tarihli inşaat mühendisi raporunda da sanığın eyleminin inşai ve fiziki müdahale olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın üzerine atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, aynı bilirkişiden alınan ve yerinde görülmeyen 27.07.2011 tarihli ek rapora dayanılarak sanığın beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ile mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.