Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/3786 E. 2014/10692 K. 02.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3786
KARAR NO : 2014/10692
KARAR TARİHİ : 02.05.2014

Tebliğname no : 7 – 2011/90338
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 22.(Kadıköy 4.) Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 06/07/2010
Numarası : 2009/665 – 2010/725
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “15/01/2008” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulu’nun 11/06/1985 tarih ve 1195 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescilli taşınmazın, sanık B.. Ş..’nun yönetim kurulu başkanlığını yaptığı şirkete ait olup, sanık M.. A..’ın, anılan taşınmaza ilişkin işlem ve müracaatları yapma hususunda diğer sanık tarafından vekaletname ile yetkilendirildiği, sanıkların aşamalardaki savunmalarına göre, tescilli kültür varlığının restorasyonu sırasında, taş getiren damperli bir kamyonun bahçe kapısından içeri girerken, taşınmaza ait bahçe duvarına çarpıp duvarın kısmen yıkılmasına sebebiyet verdiği, Koruma Bölge Kurulu’nun 17/12/2008 tarihli toplantısında, tescilli köşkün duvarıyla bir bütün olduğu dikkate alınarak, izinsiz uygulamayı yapanlar hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, sözü edilen suç duyurusu üzerine yürütülen soruşturma sonucu sanıklar hakkında, tescilli taşınmazın koruma alanında yer alan bahçe duvarının, orjinaline uygun proje sunulup gerekli izinler alınmadan yeniden inşa edildiği iddiasıyla dava açıldığı;
Sanık Mesut’un başvurusu üzerine İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi öğretim üyeleri tarafından suça konu duvarın mevcut durumu ile ilgili olarak 26/12/2008 tarihli teknik rapor düzenlendiği, akabinde Koruma Bölge Kurulu’nun 04/03/2009 tarihli toplantısında, anılan teknik rapor doğrultusunda uygulama yapılmasına karar verildiği, Kadıköy Belediye Başkanlığı İmar ve Şehircilik Müdürlüğü Koruma Uygulama ve Denetim Bürosu tarafından Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü’ne yazılan 06/08/2009 tarihli yazıda, yerinde incelenen bahse konu duvarın, İstanbul Teknik Üniversitesince düzenlenen teknik rapora uygun şekilde yapıldığının belirtildiği anlaşılmakla, inşaat mühendisi ve sanat tarihi uzmanı bilirkişiler refakate alınmak suretiyle olay yerinde keşif icra edilerek, savunmalara göre taksirli hareket sonucu yıkılan tescilli taşınmaza ait bahçe duvarının yeniden yapılması işinin, 26/12/2008 tarihli teknik rapor ve dolayısıyla Koruma Bölge Kurulu’nun 04/03/2009 tarih ve 1700 sayılı kararı doğrultusunda gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği, duvarın orijinal haline uygun olarak inşa edilip edilmediği, koruma alanındaki duvarda zarar meydana gelip gelmediği belirlenerek, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.