Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/30203 E. 2014/6490 K. 17.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/30203
KARAR NO : 2014/6490
KARAR TARİHİ : 17.03.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/96097
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28/12/2012
Numarası : 2012/368 – 2012/509
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı ve davacı vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı ve davacı vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı vekilinin temyiz dilekçesinde, aynı tutuklama nedenine dayalı olarak Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesine 17.08.2012 tarihinde açılan davanın 2012/290 esasında kayıtlı olduğu, bu dava devam ederken, Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesine incelemeye konu davanın açıldığının belirtilmiş olması nedeniyle inceleme sırasında UYAP sisteminde yapılan araştırmada aynı nedene dayalı olarak açılan Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/290 esasında kayıtlı ve halen derdest olan davanın bulunduğunun anlaşılması karşısında, anılan mahkemeye ait dava dosyası getirtilip, bir örneği alınıp dosya arasına konulup, davanın sonuçlanıp sonuçlanmadığı tespit edilerek, sonucuna göre davacının hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınarak, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tesiti gerekirken, davacı lehine belirtilen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.