Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/30114 E. 2014/23086 K. 18.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/30114
KARAR NO : 2014/23086
KARAR TARİHİ : 18.11.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/308407
Mahkemesi : Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28/05/2013
Numarası :2011/620 – 2013/413
Suç :Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İddianameyle talep edilmesine karşın TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin geri alınması konusunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, belirtilen hususun mahkemenin takdirinde olması ve takdirin bu yönde kullanıldığı kabul edildiğinden, tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ticari minibüs şoförü olan sanığın saat 19:45 sıralarında idaresindeki minibüs ile tek yönlü, 7 m. genişliğindeki yolda yayaların geçmesini bekleyen araçları sollayarak, seyrine devam ettiği bir sırada solundan yola giren yayalara, yaya geçidi üzerinde çarpması sonucu katılan H.. B..’in kemik kırıkları oluşacak ve katılanlar G.. B.. ile S.. U..’un basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmalarına neden olması şeklinde gerçekleşen olayda; ceza miktarının belirlenmesine esas olmak üzere, mağdurların kesin adli raporlarının aldırılması gerektiğinin gözetilmeyerek; eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
Asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.