YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29893
KARAR NO : 2014/7559
KARAR TARİHİ : 26.03.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/16016
Mahkemesi : Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 18/10/2012
Numarası : 2012/257 – 2012/443
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmaması yönünden, 5237 sayılı TCK’da hakime geniş bir takdir yetkisi tanınmış takdiri indirim nedenleri ise örnekseme yoluyla sayılmış, ancak bu hallerin sınırlı olmadığı tamamının sayılmasının da mümkün olmayacağı nazara alınarak benzer durumların da bu kapsamda değerlendirilebileceğini ifade açısından bu husus “gibi” şeklinde ifade edilmiş, 765 sayılı TCK’nın 59. maddesinden farklı olarak, takdiri indirim nedeni olarak kabul edilen hususların kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Anılan hüküm uyarınca takdiri indirim nedeni uygulandığında, hangi nedenlerle bu müessesenin uygulandığı kararda gösterilecek, uygulanmadığı takdirde ise fiili taktirin bu yönde olduğu kabul edilecek ve bu husus ancak gösterilen gerekçenin yasal ve yeterli olmaması veya fiili takdirin uygulanan diğer müesseseler karşısında hukuka aykırılık oluşturduğu ya da dosya kapsamı itibariyle açıkça kanuna aykırı olduğunun saptanması halinde bozma nedeni oluşturacaktır. Mahkemece, olayda takdiri indirim nedenlerinin bulunmadığı kabul edilerek sanık hakkında 765 sayılı TCK’nın 59. maddesinin uygulanmamasına karar verilmiş olup, bu takdirde dosya kapsamında bir uyumsuzluk veya açık bir hukuka aykırılık bulunmadığından tebliğnamede 1 numaralı bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
647 sayılı Kanunun 4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan uzun süreli hapis cezasının, suçlunun kişiliğine, sair hallerine ve suçun işlenmesindeki özelliklerine göre adli para cezasına çevrilebileceği, yine 6. maddesinde, iki yıla kadar hapis cezasına mahkum olan sanığın, geçmişteki hali ve suç işleme hususundaki eğilimine göre cezasının ertelenebileceği belirtilmiş olmasına ve sanık müdafinin 18/10/2012 tarihli celsede, sanığın lehine olan hükümlerin uygulanmasına ilişkin talepte bulunmasına karşın, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden, seçenek tedbirlere ve ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.