YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29680
KARAR NO : 2014/22645
KARAR TARİHİ : 12.11.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/355630
Mahkemesi :Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :02.10.2013
Numarası :2012/1180 – 2013/609
Suç :Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaatine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura, ceza miktarına, ertelemeye, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, yük boşaltma esnasında, sevk ve idaresindeki kamyonun geri viteste olduğuna ve el freninin inik vaziyette olduğuna dikkat etmeden, aracı çalıştırmasıyla birlikte geri kaçırdığı kamyonuyla, bir kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında temel ceza tespit edilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle, CMK’ nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
4- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.