YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29578
KARAR NO : 2014/21357
KARAR TARİHİ : 30.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/284078
Mahkemesi : Gebze 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 29/05/2013
Numarası : 2010/1108 – 2013/537
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde, sanığın, saat 19:45 sıralarında 120 promil alkollü olarak idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken, tanık sürücü E.. B.. idaresindeki servis otobüsü ile karışmış olduğu maddi hasarlı trafik kazası sonrası, sanığın anlaşmak için tanık E.. B..’ı aracına davet ettiği, bu sırada alkollü olması nedeniyle jandarma çağrılmasını istemeyip aracında E.. B.. ve ölen S.. U.. olduğu halde harekete geçtiği, ölen şahsın sanığa, yapma diyerek koluna müdahale ettiği, sanığın yapılan müdahalenin de etkisiyle direksiyon hakimiyetini kaybederek virajda sol tarafta yol dışı kalması sonucu aracındaki yolcu S.. U..’nun öldüğü olayda; trafik bilirkişi raporu ve Adli Tıp Kurumu raporu ile kazaya sebebiyet veren tam kusurlu sanık hakkında bilinçli taksir hükmünün uygulanma koşullarının oluştuğu, sanık hakkında tayin edilen cezadan TCK’nın 22/3 maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeksizin hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde, sanığın kastının ağırlığı,güttüğü amaç ve saik gerekçelerine dayanılmayacağının gözetilmemesi, taksirle işlenen suçlarda uygulama yeri bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.