YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29522
KARAR NO : 2014/20647
KARAR TARİHİ : 22.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/288083
Mahkemesi : Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 13/05/2013
Numarası : 2013/70 – 2013/365
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık A.. T..’nun yetkilisi olduğu M.. T.. İnşaat Şirketinin, N.. i.. Y.. köyü Ayvalı deresi köprü inşaatı işini Bursa Büyükşehir Belediyesinden alıp taşeron sözleşmesi ile H.. C.. isimli kişiye devrettiği, buna dair taraflar arasında akdedilen 01/09/2012 tarihli sözleşme ile taşeron firmanın, işyerinde gerekli bütün güvenlik önlemlerini almakla ve çalışılan bölgede her türlü iş güvenlik levhalarını bulundurmak ve korumakla sorumlu olduğunun belirtildiği, ancak olay sonrası düzenlenen 16/11/2012 tarihli görgü ve tespit tutanağı ile işyerinde iş güvenliği levhalarının bulunmadığının tespit edildiği ölen işçinin köprü inşaatında çalışırken emniyet kemeri takmaması nedeniyle 4 metre yüksekten düşüp ölümüyle sonuçlanan olayda, taşeron sözleşmesine göre işgüvenliği önlemlerini almakla sorumlu olan taşeron firmanın işgüvenliği konusunda ölen işçiye gerekli eğitim ile kişisel koruyucu malzemenin verilmediği bu nedenle kusurlu olduğu dikkate alınmadan kovuşturmaya yer olmadığı kararı verildiği, ancak kararın ilgililere tebliğ edilmemesi nedeniyle kesinleşmediği de gözetilip, bu konuda dava açılması sağlanıp açılacak davanın sanık hakkındaki dava ile birleştirilip işin kapasitesi, taşeron H.. C..’ün söz konusu işin ifası bakımından ehil olup olmadığı, işçilerin kime bağlı olarak çalıştığı hususları da dikkate alınmak suretiyle şirket yetkilisi A.. T.. ile taşeron H.. C..’ün hukuki durumlarının birlikte tayin ve tespiti gerekirken, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının ve kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. ve TCK’nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
2-Uzun süreli hapis cezasının TCK’nın 50/4-1-a, 52/2. maddeleri gereğince adli para cezasına çevrilmesi gerekirken, uygulanan kanun maddesinin TCK’nın 50. ve 52. maddeleri olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321.maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.