Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/29502 E. 2014/22142 K. 06.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29502
KARAR NO : 2014/22142
KARAR TARİHİ : 06.11.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/318907
Mahkemesi : Bakırköy (Kapatılan) 10. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 04/06/2013
Numarası : 2012/364 – 2013/711
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe olan indirim sebeplerinin uygulanmamasına ve fazla ceza tayin edildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Olay günü saat 19:10 sıralarında müşteki idaresindeki otomobil ile cadde üzerinde tek yönlü iki şeritli yolda sağ şeritte seyir halindeyken 4 yönlü kontolsüz kavşağa geldiğinde sola dönüş yapmak isterken kendisi ile aynı istikamette sol şeritte seyreden sanığın idaresindeki yolcu minübüsünün önünü kapatması sonucu sanık yönetimindeki minübüsün müştekinin aracına arkadan çarpmak zorunda kaldığı, yoldan çıkan müştekinin aracının karşı yöne geçtiği ve bu yönden gelen minibüs ile çarpıştığı, müşteki otomobil sürücüsünün hayati tehlike geçirecek, basit tıbbi müdahale ile iyileşmeyecek şekilde yaralandığı olayda; sanığın 16.01.2012 tarihli kolluk beyanı, tanık Ö..B..’nın aynı tarihli kolluk ifadesinde “minübüsün ile seyir halindeyken karşı yönden yolun sağından gelen otomobil birden sola dönmek istediği sırada yine karşı yönde sol şeritte seyreden minübüs, otomobile çarptı, otomobil benim bulunduğum şeride doğru geldi ve ben otomobile hafif çarptım” yönündeki ifadesinin olayın bu şekilde gerçekleştiğini doğrulaması karşısında, sanığın kusurunun olmadığı anlaşılmakla sanık hakkında beraat hükmü kurulması gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.