Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/29477 E. 2014/21854 K. 05.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29477
KARAR NO : 2014/21854
KARAR TARİHİ : 05.11.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/305540
Mahkemesi :Doğanhisar Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi :20.06.2013
Numarası :2011/12 – 2013/166
Suç :Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkûmiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, olay günü yanında ağabeyi tanık İ.. T.. ve arkadaşı tanık İ.. Y.. bulunduğu halde, D.. ilçesi G.köyü yakınında bulunan gölete balık tutmaya giderken yolda araçlarının hararet yaptığı, araçtan indiklerinde kangal cinsi üç köpeğin kendilerine saldırdığı, ancak yanlarına gelen köpeklerin, kendilerine zarar vermeden uzaklaştıkları, bir süre sonra tuvalet ihtiyacını gidermek üzere aracın yanından ayrılan katılan ve ağabeyini gören, yanında iki köpek daha bulunan bir çobanın, el işaretiyle bütün köpekleri, katılan ve ağabeyinin üzerine kışkırtması üzerine, beş köpeğin de katılan ve ağabeyini ısırdıkları, katılan ve ağabeyinin, yaylada hayvancılıkla iştigal eden sanıkların müdahalesi sonucunda köpeklerden kurtarıldıkları, katılanın olay sebebiyle hayati tehlike geçirmeksizin basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı olayda; katılan ve ağabeyi tanık İ.. T..’in istikrarlı ve birbirini doğrulayan beyanlarında, saldırıda bulunan köpeklerin, daha önce yanlarına geldiklerinde kendilerine herhangi bir müdahalede bulunmadıklarını, yanlarından ayrılmalarından bir süre sonra, yanında iki köpek daha bulunan bir çobanın kışkırtması sonrasında köpeklerin kendilerini ısırdıklarını ifade etmeleri karşısında, dosya kapsamındaki delillerden, yaylada hayvancılık faaliyeti ile iştigal eden ve hayvanlarını muhtemel saldırılardan korumak amacıyla köpek besleyen sanıkların, mahallin insandan arî olmasına duydukları güvenin de tesiriyle köpekleri başıboş bırakmaları şeklindeki ihmali davranışları ile netice arasında illiyet bağı bulunmadığı, ilk anda katılan ve ağabeyinin yanına gelen köpeklerin herhangi bir saldırı gerçekleştirmeksizin uzaklaşmalarından kısa bir süre sonra köpekleri katılan ve ağabeyinin üzerine kışkırtan çobanın kasıtlı eyleminin nedensellik bağını kestiği, iddianamedeki anlatım ve mahkemenin kabulünün de, “köpeklerin, çobanın kışkırtması sonucu katılan ve ağabeyine saldırması” şeklinde olmasına karşın, sanıkların taksirli eylemi ile meydana gelen sonuç arasındaki illiyet bağının üçüncü kişinin kasıtlı eylemiyle kesildiği ve atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin, sanıkların müsnet suçtan ayrı ayrı beraatleri yerine yazılı şekilde ve yetersiz gerekçeyle mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeden, insandan arî yaylada, yabani hayvanların muhtemel saldırısından kendilerini ve hayvanlarını korumak maksadıyla köpekleri başıboş bırakmaları sebebiyle kusur izafe edilebilecek olan sanıklar hakkında üst sınırdan ceza tayini,
2- Hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında denetim süresi belirlenirken uygulanan kanun ve maddelerinin gösterilmemesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- 5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanıkların kasıtlı bir suç işlemesi ve kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmeleri halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine, denetim süresi içerisinde işlenecek ikinci suçtan dolayı hüküm veren mahkeme tarafından karar verileceği gözetilmeden, infazı kısıtlar şekilde, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmeleri halinde cezanın yeniden infaz edileceğine karar verilmesi,
4- Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanıklar hakkında TCK’nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
5- Sanıklar hakkında taksirle yaralama suçundan hüküm verilmesine karşın hükümlerde, “sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı” ibaresine yer verilmesi, keza, sanıklar hakkında tayin olunan hapis cezaları ertelendiği halde “Sanığın suçunun sabit olması nedeniyle mahkumiyetine karar verildiğinden hükmün açıklanması geri bırakılmış ise de” ibaresine yer verilmesi suretiyle hükümlerin karıştırılması,
6- Taksirli suçların iştirak halinde işlenemeyeceği gözetilmeden, vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsili yerine, müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.