YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29440
KARAR NO : 2014/21231
KARAR TARİHİ : 28.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/317166
Mahkemesi : Germencik Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/07/2013
Numarası : 2012/391 – 2013/309
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanığa yasal hakları hatırlatılmadan sorgusunun yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 147. ve 191/3-c. maddelerine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
1-Taksirli suçlarda, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken, suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın üst sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asli ve tam kusurlu sanık hakkında temel ceza belirlenirken, asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiği halde teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında asgari hadden ceza tayini,
2-Sanık hakkında hükmedilen, 1 yıl 8 ay hapis cezası, TCK 50/1-a maddesine göre gün karşılığı adli para cezasına çevrilirken, 605 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesi gerekirken 600 gün karşılığı adli para cezasına çevrilerek eksik ceza tayini ile hüküm kurulmuş olması,
3-TCK’nın 52/4. maddesi gereğince, taksitlerden birinin ödenmemesi halinde, geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ihtarından sonra, aynı madde gereğince “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtar edildiği halde, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince de ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.