Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/29331 E. 2014/25667 K. 15.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29331
KARAR NO : 2014/25667
KARAR TARİHİ : 15.12.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/58108
Mahkemesi : İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 19/09/2012
Numarası : 2007/336 – 2012/2211
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanlar N.. Ö.. ve S.. Ö..’in gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün yazım eksikliği olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin eksik incelemeye, bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığına, katılanlar vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1. Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, kırmızı ışık ihlalinde bulunarak yaya geçidinden, yolun karşısına geçen yayaya çarparak ölümüne neden olan olayda, tam kusurlu sanık hakkında temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2 . Sanığın sürücü belgesinin onaylı bir sureti getirtilmeden hüküm kurulması,
3. TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
4. Sanığın, sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.