YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29179
KARAR NO : 2014/26090
KARAR TARİHİ : 19.12.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/73793
Mahkemesi : Beykoz 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 27/11/2012
Numarası : 2012/707-2012/898
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Orman muhafaza memurları tarafından düzenlenen 26/11/2010 tarihli suç tutanağında, Beykoz ilçesi, Çavuşbaşı, Çengeldere Mahallesi, Tevhit Sokak’tan ulaşılan 1.500 m2 alanlı orman sahasına hafriyat döküldüğünün tespit edildiği, anılan tutanağa istinaden Beykoz Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10/03/2011 tarihli iddianamesi ile, sanık hakkında, 2863 sayılı Kanunun 65/b ve 6831 Sayılı Orman Kanunu’nun 93/1 maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile Beykoz Sulh Ceza Mahkemesi’ne dava açıldığı, sanığın eylemi ile birden fazla Kanun hükmünü ihlal ettiği, bu nedenle TCK 44. madde gereğince en ağır cezayı gerektiren 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan hüküm kurulması gerektiği, yapılan yargılama neticesinde, Beykoz Sulh Ceza Mahkemesi’nin 24/05/2011 tarihli kararı ile Orman Kanunu’nun 93/1 maddesi gereğince sanığın mahkumiyetine karar verildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, aynı karar ile 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan görevsizlik kararı verilerek dosyanın Beykoz Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderildiği ve kararın 08/06/2012 tarihinde itiraz edilmeksizin kesinleştiği, Beykoz Asliye Ceza Mahkemesi’nce yapılan yargılama sonunda, aynı suça ilişkin olarak sanığın, 2863 sayılı Kanunun 65/b maddesi gereğince mahkumiyetine karar verdiği anlaşılmakla,
Sanık ve müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Aynı suça ilişkin olarak daha önce verilmiş kesin hüküm bulunması nedeniyle, sanık hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.