YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29130
KARAR NO : 2014/19961
KARAR TARİHİ : 15.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/148839
Mahkemesi : Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21/02/2013
Numarası : 2012/178 – 2013/52
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, uzlaşma hükümlerinin uygulanmadığına, eksik incelemeye; ertelemeye; katılanlar vekilinin ise kusura, sürücü belgesinin geri alınma süresine ve olası kast hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın idaresindeki araçla gündüz vakti 7 metre genişliğinde tekyönlü, bölünmüş hafif virajlı, hafif eğimli, buzlu zeminde meskun mahal dışında rampa aşağı indiği sırada yolda kayarak karşı şeride geçtiği ve takla atarak yaklaşık 52 metre sonra yolun kenarındaki duvara çarparak durduğu, aracında bulunan yolculardan birinin ölümü ile şikayetçi olan biri nitelikli, diğeri basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralanan iki kişi ile ve şikayetçi olmayan dört kişinin yaralanması ile sonuçlanan olayda tam kusurlu olduğu anlaşılmakla, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken yazılı şekilde ceza tayini,
2- Kendisini vekille temsil ettiren katılan E.. A.. lehine hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin vekili bulunmayan katılan H.. İ.. lehine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.