YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29074
KARAR NO : 2014/20628
KARAR TARİHİ : 22.10.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/308943
Mahkemesi :Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi :14.06.2013
Numarası :2012/60 – 2013/313
Suç :Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekillerinin, sanığın tam kusurlu olduğuna ve olayda bilinçli taksirin şartlarının gerçekleştiğine; sanık müdafiinin kusura, illiyet bağına ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği, bir kişinin ölümü ve bir kişinin yaralanmasıyla sonuçlanan somut olayda, taksirinin yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı göz önünde bulundurularak, asgari hadden daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiği gözetilmeksizin, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle yazılı şekilde ceza tayini,
2- Kefalet parasının 5271 sayılı CMK’nın 113, 115. maddeleri gereğince iadesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin karşılanmasından sonra, bakiye miktarın adli para cezasının infazı sırasında cezasından mahsup edilmesine karar verilmesi,
Kabule göre de;
3-Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 1 ay hapis cezasının, seçenek yaptırım olarak adli para cezasına çevrilmesi esnasında TCK’nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.