Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/29045 E. 2014/26299 K. 22.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29045
KARAR NO : 2014/26299
KARAR TARİHİ : 22.12.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/36407
Mahkemesi : Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 09/11/2012
Numarası : 2011/26 – 2012/771
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık Ç.. S.. ve diğer sanıklar müdafilerii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık H.. B.. müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 318 ve 5271 sayılı CMK’nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
24/05/2002 doğumlu B.. K..’in, 30/06/2009 günü akşam saatlerinde bisikletini merdivenlerden çıkardığı sırada, bisikleti ile birlikte merdivenden düştüğü, önceleri önemli bir sorunu yokken aradan bir süre geçtikten sonra ilk kez kustuğu, ateşinin de biraz yüksek olduğu fark edilince annesi tarafından geceleyin Sındırgı Devlet Hastanesi Acil Kliniğine götürüldüğü, Sındırgı Devlet Hastanesi Acil Kliniğinde sanık doktor Y.. E.. tarafından yapılan muayenede, ateşinin dışında önemli bir rahatsızlık tespit edilemediği, anamnezinde kafa travması, bulantı, kusma olması nedeniyle hastanın Balıkesir’e götürülerek beyin cerrahı tarafından görülmesinin tavsiye edildiği, Balıkesir Atatürk Devlet Hastanesine götürülen ve acil klinikte görevli doktor T.. Ö.. tarafından muayene edilen hastanın lokositinin 25.000 olduğu, kafa grafisinde patoloji görülmediği, acil servis doktorunun, beyin Cerrahi Uzmanı olan sanık Ç.. S.. ile yaptığı telefon görüşmesinden sonra “Tonsilit” tanısı ile reçete düzenlenerek hastayı evine gönderdiği, Sındırgı’daki evine döndükten sonra hastanın rahatsızlığının arttığı, gece sabaha kadar hiç uyumadığı ve sıkça kustuğu, 01/07/2009 günü sabahı tekrar Sındırgı Devlet Hastanesine götürülen hastanın burada Genel Cerrahi Uzmanı olan sanık Z.. A.. tarafından muayene edildikten sonra ambulansla tekrar Balıkesir’e sevk edildiği, Ambulans Balıkesir’e hareket ettikten yarım saat sonra hastanın önce çenesinin kasıldığı, 1-2 dakika sonra solunumun durduğu, görevli doktor ve sağlık memuru tarafından hemen entübe edildiği, kısa süre sonra nabzının da gittiği ve CPR uygulamasına başlandığı, yaklaşık 10-15 dakika sonra Balıkesir Atatürk Devlet Hastanesi aciline varıldığı, burada hastaya acilde görevli doktor olan sanık H. B.. tarafından müdahale edildiği, CPR uygulamasına devam edildiği halde sonuç alınamaması sonucu hastanın öldüğü olayla ilgili, hükme esas alındığı belirtilen ön inceleme sırasında düzenlenen 28.08.2009 tarihli bilirkişi raporunda, otopsi raporu ile hastanın ölüm nedenin tespit edilmemesi nedeni ile sanıklara kusur verilmediğinin belirtildiği, Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu’nun 28.07.2009 tarihli raporunda ise; sanıklar Ç.. S.. ve H.. B.. yönünden inceleme yapılmadığı, sanık Y.. E.. yönünden ise sanığın hastane imkanları doğrultusunda genel beden travması açısından gerekli konsültasyonları ve tetkikleri istememesinin bir eksiklik olduğu, ancak hastanın travma sonrası ilk 4 saat içerisinde başvurmuş olduğu ve bu nedenle konsültasyonlar istense dahi hastada akut batın kliniğinin tam oturmamış olabileceği ve bu nedenle de hastanın Beyin Cerrahi Uzmanı olan bir yere sevk edilmesinin ölümün üzerine etkisinin olup olmadığının bilinemeyeceğinin belirtilmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi açısından Adli Tıp Genel Kurulundan olayda sanıkların kusuru bulunup bulunmadığına ve ölüm ile sanıkların eylemleri arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığına ilişkin rapor alınmasından sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
İsabetsiz olup, sanık Ç.. S.. ve diğer sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.