Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/28946 E. 2014/19617 K. 13.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28946
KARAR NO : 2014/19617
KARAR TARİHİ : 13.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/274115
Mahkemesi : Ödemiş 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/05/2013
Numarası : 2012/854 – 2013/282
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gündüz saatlerinde sanığın idaresindeki otomobil ile seyri sırasında önünde aynı istikamette seyreden araca çarpmamak için fren yapmasına rağmen duramayarak şerit ihlali yapması sonucu karşı yönden gelen motosikletle çarpışması sonucu motorsiklet sürücüsünün öldüğü olayda tam kusurlu olan sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayininde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün esasını teşkil eden kısa kararda, hükmün gerekçesinde ve gerekçeli kararın hüküm kısmında “alt sınırından ayrılmayı gerektirecek bir husus tespit edilemediği” şekildeki ifade dosya kapsamı ve mahkemenin sair uygulamaları karşısında mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılanlar vekilinin ve sanık müdafiinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Öğretmen olan ve aylık 2100 TL maaşı olduğunu belirten sanığın ekonomik ve sosyal durumu nazara alınmaksızın ve TCK’nın 52/4. maddesi gereğince taksit sayısının dörtten az olamayacağı gözetilmeden tayin olunan adli para cezasının iki taksitte tahsiline karar verilmesi.
2-) Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 11 ay hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1060 gün yerine 1030 gün olarak eksik belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.