YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28834
KARAR NO : 2014/19613
KARAR TARİHİ : 13.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/292687
Mahkemesi : Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 10/10/2012
Numarası : 2011/593 – 2012/1195
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1. Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, bir kişinin basit tıbbi müdahale giderilebilir, bir kişinin ise basit tıbbi müdahale giderilemeyecek şekilde yaralandığı olayda tam kusurlu olan sanık hakkındaki temel ceza tayininde asgari hadden bir miktar uzaklaşılması gerekmekle birlikte temel cezanın asgari hadden çok fazla uzaklaşılarak belirlenmesi,
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saiki” kıstası uygulanamayacağı dikkate alınmadan, temel cezanın belirlenmesinde “sanığın güttüğü amaç ve saik ” kriterinin de gerekçe olarak gösterilmesi,
3. TCK’nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olduğu gözetilmeksizin “hapis cezasının miktarı ve niteliği” gerekçe gösterilerek TCK’nın 50. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
4. Adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında “duruşmadaki iyi hal ve tavırları” lehine takdiri indirim nedeni olarak kabul edilerek TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılmasına rağmen “ yargılama sürecinden, ve tüm dosya kapsamından edinilen suç işleme konusundaki eğilimi nazara alınarak cezasının ertelenmesi halinde bir daha suç işlemekten çekineceğine dair mahkememizde olumlu vicdani kanaat oluşmadığından” bahisle erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulamaması sureti ile hükümde çelişki oluşturulması,
5. TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.