Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/28481 E. 2014/21297 K. 30.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28481
KARAR NO : 2014/21297
KARAR TARİHİ : 30.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/326187
Mahkemesi : Orhangazi Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 06/06/2013
Numarası : 2012/492 – 2013/299
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine, mağdur sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler mağdur sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur sanığın 07.11.2012 günlü celsede sanıktan şikayetçi olmadığını ve davaya katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında katılan sıfatı almadığından sanık hakkında kurulan hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından sanığın beraatine yönelik temyiz talebinin CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE karar verilerek mağdur sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Olaydan 2 saat sonra 66 promil alkollü olduğu tespit eddilen sanık S.. K.. idaresindeki kamyonet ile seyir sırasında olay yerine geldiğinde aynı istikamette arkasında seyreden O.. Ç.. idaresindeki otomobil ile önündeki başka bir aracı sollamak üzere sol şeride geçtiği esnada sanığın kontrolsüzce sol taraftaki arazi yoluna girmek üzere doğrultu değiştirmesi üzerine çarpıştıkları olayda, sanıktan şikayetçi olan O.. Ç..’ın yüzde sabit iz kalacak şekilde yaralandığı, diğer mağdurların ise basit şekilde yaralandıkları ve sanıktan şikayetçi olmadıkları; sanığın alkolün etkisi ile güvenli sürüş yeteneğini kaybederek sebebiyet verdiğinden bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu, şikayetten vazgeçen mağdurların yaralanmasının TCK’nın 89/1. maddesi kapsamında kaldığı, aynı maddenin 5. fıkrası hükmüne göre bilinçli taksir halinde dahi takibinin şikayete bağlı olması nedeni ile meydana gelen olayda yalnızca O.. Ç..’ın nitelikli şekilde yaralanması nedeniyle sanığın 89/1, 22/3, 89/2-d maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.